เทคนิคการหางานดีๆทำ-เรื่องของภาพลักษณ์ที่ดี

มาพูดถึงการเตรียมตัวก่อนไปงานนัดพบแรงงานกันบ้างหลายคนมองว่าไม่น่าจะมีอะไรสำคัญที่ต้องพูดถึง ซึ่งความจริงเรื่องนี้ล่ะ….สำคัญที่สุด

ขอเริ่มที่ตอนตื่นนอนกันละ…แหะ….แหะ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก เริ่มตอนแต่งตัวดีกว่า คุณอาจคิดว่าทำไมต้องใส่ใจเรื่องการแต่งตัวด้วย แค่ไปสมัครงานตามบูธเท่านั้นคนเยอะแยะใครจะมาสนใจ…

คิดอย่างนั้นไม่ได้นะ ถึงแม้ไม่ได้ไปสัมภาษณ์งาน แต่ความประมาทก็นำมาซึ่งความตายให้เห็นกันเยอะแยะ จึงอยากให้ทุกคนตั้งอยู่บนความไม่ประมาท…ทุกเวลา ทุกสถานที่

ไม่ได้กะเกณฑ์หรอกว่าต้องแต่งตัวให้เนี้ยบเหมือนไปสัมภาษณ์งาน ขอให้ดูดี สุภาพหน่อยละกัน บางงานจัดที่มหาวิทยาลัย คุณใส่ชุดนักศึกษาอยู่ก็แล้วไป แต่ถ้าไปที่อื่น ขอเถอะนะ ไอ้สายเดี่ยว แขนกุด โชว์ดือ ผ้าโผกหัวรุงรัง ยีนส์แบบเซอร์สุดๆ แตะหนีบหรืออะไรเทือกนั้น รู้….ว่ามันใส่สบาย แถมเหมาะกับกาเดินในที่ที่มีคนพลุกพล่าน เบียดเสียด แต่ขอบอกไว้ตรงบรรทัดนี้…..มันไม่เข้าตาและดูไมดีเอามากๆ …จริงๆนะ

จำไว้ว่าภาพแรกที่คนอื่นมองเราต้องดีเสมอ เขาถึงอยากรู้จักเรามากขึ้น

ถ้าภาพแรกไม่งามซะแล้วต่อให้ภาพไหนๆ ดีเลิศเลอก็ไม่มีทางที่เขาจะสนใจอีก เป็นสัจธรรมที่นำมาใช้ได้กับทุกเรื่อง…แม้แต่การสมัครงาน

คุณต้องคิดว่าเจ้าหน้าที่ประจำบูธไม่เคยรู้จักมักจี่กับคุณมาก่อน เขาไม่รู้หรอกว่า คุณเป็นเด็กกิจกรรมตัวยงของคณะ เทอมที่ผ่านมา กวาด A รวดมาแล้ว เทอมก่อนโน้นก็โผล่ B+ มาแค่ตัวเดียว แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้จักคุณได้คือภาพแรกที่เขาเห็น ไม่ว่าจะเป็นบุคลิก การแต่งกายการพูดจา สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญ ที่คุณต้องพยายามดูแลให้ดีที่สุด (เท่าที่จะทำได้)

ฉันมีโอกาสไปงานวันนัดพบแรงงานที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง วันนั้นอากาศร้อนมาก ฝุ่นก็เยอะ ฟุ้งตลบไปหมด ยังคิดเลยว่าฝุ่นจะเข้าไปอุดหลอดลมตายงานนี้หรือเปล่า แล้วบริษัทจะรับผิดชอบชีวิตฉันไหม นั่งมองคุณผู้หญิงหลายคนเดินขวักไขว่หางานอยู่ตรงหน้า จนแอบนึกว่ากำลังนั่งชมแฟชั่นโชว์อยู่ในมุมใดมุมหนึ่งของเมืองปารีส (ตอนหน้าร้อนจัด) ซะอีก เสื้อผ้าหลากดีไซน์ถูกนำเสนอผ่านนางแบบ (หางาน) มือสมัครเล่นมากมาย ดูไปดูมาก็เพลินไปอีกแบบ

สักพัก มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินอย่างมั่นใจมาก เข้ามาถามเกี่ยวกับตำแหน่งงาน แล้วบังเอิ๊ญบังเอิญทำซองใส่รูปถ่ายที่อยู่ในมือตก หล่อนก้มมันหยิบทันทีไม่มีรีรอ เท่านั้นแหละ เสื้อเนื้อบาง แขนกุด คอกว้าง ตัวเก๋เผยให้เห็น (- -) หมดเลย แถมขอบเอวด้านหลังของกางเกงฟิตยังร่นลงอีกด้วย หล่อนไม่คิดแม้จะเอามือปิดคอเสื้อไว้ ฉันจะเอามือไปช่วยก็ไม่สะดวกนัก โชคดีที่เป็นเพศเดียวกันก็ยังพอให้อภัยได้บ้าง…แต่ถึงอย่างไร คะแนนภาพแรกของหล่อนในสายตาของฉันก็ไม่ผ่านอยู่ดี

1 ชั่วโมงผ่านไป เธอคนเดิมเอาใบสมัครมาส่ง คราวนี้ไม่มีเหตุการณ์ชวนหวาดเสียวแต่อย่างใด ค่อยโล่งอกหน่อย เมื่อเจอจากไป ฉันพลิกใบสมัครทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็น….ตกใจปนเสียดายเป็นที่สุด….จบประชาสัมพันธ์ เกรดสวยมากพอๆ กับหน้าตาที่คมขำของเธอ แถมยังสมัครตำแหน่งเจ้าหน้าที่บริการลูกค้า ที่บริษัทกำลังต้องการด่วนอีกด้วย ทุกอย่าง Perfect อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

แต่ฉันไม่ลืมภาพแรกเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้ว

ขืนรับเข้าไปมีหวังลูกค้าของบริษัทต้องหัวใจวายแน่….ถ้าบังเอิญเธอทำปากกาตกบ่อยๆ เมื่อจินตนาการภาพจบ เครื่องหมายกากบาทก็ปรากฏชัดตรงมุมขวาของใบสมัครใบนั้น….ไม่ได้ด่วนสรุปนะ แต่มันไม่ผบใจไม่ลืม ไม่แน่ว่าเป็นงานนัดพบแรงงานที่ไหน รู้แค่ หากทุกคนมีการเตรียมตัวและระมัดระวังในการแสดงออกสักเล็กน้อย ภาพที่ออกมาก็จะดูดีอย่างไม่มีที่ติ

หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาถามเกี่ยวกับตำแหน่งโปรแกรมเมอร์ ถามละเอียดมาก จนฉันนึกว่าต้องมาสมัครเองแน่ๆ เธอหายไปพักใหญ่ กลับมาพร้อมกับแฟนหนุ่มที่วางมาดข่มแฟนสาวในที เธอชี้ให้เขาดูคุณสมบัติตำแหน่งที่บอร์ด ซึ่งตรงกับคุณสมบัติเขาชัวร์ เธอเลยบอกให้เขาสมัคร แต่แฟนหนุ่มสั่งเสียงแข็งให้เธอกรอกใบสมัครให้ (ตัดภาพกลับมา…..ฉันยังนั่งอยู่ตรงนั้น ไม่ได้หายไปไหน และไม่ได้เป็นอากาศธาตุด้วย แต่พวกเขาทำเหมือนไม่เห็น) เธอทำท่าฮึดฮัดพองาม ขณะที่มือก็หยิบปากกาขึ้นมากรอก บ่นว่า เขียนมาให้ทั้งวันแล้วทำไมไม่เขียนเองบ้างละ…..

ตายแล้ว!!! ฉันอุทานในใจ พลางคิดต่อว่า นี่มันอะไรกัน ให้แฟนกรอกใบสมัครให้ตลอดงานเลยหรือ???อย่างนี้ไม่ต้องคิดมาทำงานเลย แค่กรอกใบสมัครยังทำเองไม่ได้ โปรกงโปรแกรมก็ไม่ต้องไปเขียนมันหรอก ที่สำคัญ พวกเขามาแสดงกิริยาเยี่ยงนี้ให้เจ้าหน้าที่อย่างฉันเห็นเนี่ย ประมาทเกินไปซะแล้วน้องเอ๋ย!!!

ยังไม่จบแค่นี้หรอก…พอกรอกเสร็จ สาวน้อยผู้น่าสงสารก็กากบาทเล็กๆ ไว้ในช่องลายเซ็นผู้สมัคร เลื่อนใบสมัครให้แฟนหนุ่มเซ็นชื่อ แล้วเธอก็ดึงมาเขียนชื่อจริงของแฟนข้างล่างลายเซ็นนั้นอีกครั้ง พร้อมกับแนบเอกสารประกอบต่างๆ ส่งให้ฉัน

อึ้งค่ะ…อึ้ง รับมาแบบงงๆ กับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไป คนเราเป็นไปได้จริงๆ ผู้ชายก็แย่ ผู้หญิงก็ยอมซะเหลือเกินแล้วอย่างนี้ บริษัทไหนจะตาถั่วรับเข้าไปทำงาน…เออ….แต่ถ้าสมัครทางอินเทอร์เน็ตก็ไม่แน่?????

นี่แค่ 2 เรื่องในหลายๆ เรื่องที่ได้พบ ยังเห็นภาพได้ชัดขนาดนี้ การระมัดระวังกิริยาเพื่อรักษาภาพตัวเองยังมีอีกเยอะ คิดว่าคุณคงพอจะนึกออก ที่สำคัญอย่าลืมว่า เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลทุกคนกำลังจับตามองคุณอยู่ นั่นคืองานของเขา ขอแบบกระซิบนิดหนึ่ง บางบริษัทเจ้าหน้าที่ที่มานั่งอยู่ตรงนั้น มีตำแหน่งสูงถึงผู้จัดการหรือผู้อำนวยการฝ่ายเชียวละ ถ้าภาพแรกของคุณออกมาดีเข้าตาเขา ก็ไม่แน่ที่คุณจะถูกเชิญสัมภาษณ์งานรอบแรก…หรือรอบสุดท้ายในวันนั้นเลยก็ได้

ดังนั้น ห้ามประมาทเด็ดขาด อย่างที่หลวงพ่อคูณท่าน

สอนไว้นั่นแหละ….กรูเตือนมึ๊งแล้ว…..หลานเอ้ย

จาก….กลยุทธ์เด็ด คว้างานดี ชีวิตนี้ไม่มีเตะฝุ่น โดย
ปนัฎดา สังข์แก้ว